"Topprestaties in een meer dan bizar schooljaar!"
Net als vorig jaar blikt bestuurder Mark de Haas terug op het afgelopen schooljaar van het Minkema College. "Ik betitelde het betreffende schooljaar als bizar. Maar als 2019-2020 bizar was, hoe kunnen we het afgelopen schooljaar dan het beste noemen? Is er een overtreffende trap van bizar?"
In deze bijdrage beschrijf ik hoe ik het afgelopen jaar heb beleefd. Naar mijn idee past er maar één belangrijke conclusie: Heel veel respect en waardering voor de docenten die er (ondanks alles) het beste van hebben gemaakt. Met passie voor het vak en liefde voor de leerlingen. Onze docenten hebben onze leerlingen door dit moeilijke jaar heen gesleept. Daar verdienen zij alle lof voor!
Schakelen
Het afgelopen schooljaar heeft erg veel gevraagd van het onderwijspersoneel en van onze leerlingen. Maar liefst vijf maal kregen we te maken met een nieuw regime: dan weer anderhalve meter afstand en hybride lessen, dan weer een totale lockdown, diverse tussenvormen en uiteindelijk ook weer een volledige openstelling. Telkens konden we aan de slag met nieuwe protocollen, het uitleggen hiervan en het organiseren van een veilige leeromgeving van iedereen. Naast het elkaar steeds meer gaan missen, moesten docenten en leerlingen elke keer opnieuw schakelen. Iedereen op school weet dat planmatig werken en structuur belangrijk is voor leerlingen. Elke verandering bracht daarom weer nieuwe uitdagingen.
Dit vraagt nogal wat van ieders adaptief vermogen en het heeft dan ook veel energie gekost. Voeg het ontbreken van een helder perspectief en het regeringsbesluit om geen voorrang te geven aan vaccinaties in het onderwijs eraan toe en je hebt de ingrediënten te pakken voor een schooljaar waarin defaitisme en chagrijn op de loer liggen.
Persoonlijke aandacht
Anderhalf jaar geleden, halverwege het schooljaar 2019-2020 werden we overvallen door de coronacrisis. Het was nieuw, uitdagend en we moesten snel onze online lessen vormgeven. En toen dat nog lukte ook, ontstond er bij veel medewerkers een trots gevoel: ‘Dat hebben we dan toch maar mooi met zijn allen voor elkaar gekregen’. Veel collega’s hadden vorig jaar het idee dat bij het ingaan van de zomervakantie de ergste crisissituatie achter de rug was. Hadden we toen kunnen bevroeden dat we er nog een heel schooljaar volop mee te maken zouden krijgen, dan waren we echt met een ander gevoel de zomervakantie ingegaan.
Gaande het schooljaar kregen we echter steeds meer het besef dat we nog een tijdje opgezadeld zouden blijven met corona. De tweede golf diende zich aan, toen een derde. Maatregelen werden weer strenger en de school ging wederom dicht.
En alhoewel online goede mogelijkheden biedt, is het toch echt zo dat elkaar in levende lijve ontmoeten onontbeerlijk is voor een goede onderlinge communicatie en verstandhouding. Achter het scherm zijn ontmoetingen zakelijk, to-the-point en is er nauwelijks ruimte voor een gesprek over hoe het nou echt met je gaat.
Alle medewerkers en leerlingen merkten dat in de contacten met elkaar. Het was lastig om het professionele gesprek met elkaar te voeren. Pas als het er niet is, waarderen we ook het kleine gesprek, de chitchat over hoe het weekend was, het weer of het voetbal. Het ontbreken van die persoonlijke aandacht is misschien nog wel hetgeen we het meest hebben gemist in het afgelopen schooljaar.
Veilige school
Ik heb het als mijn belangrijkste taak beschouwd om een omgeving te creëren die veilig is voor iedereen en waarin we het onderwijs zo goed mogelijk vormgeven. En dus ontkwamen we niet aan protocollen over eenrichtingsverkeer, gebruik van desinfectiemiddelen, dragen van mondkapjes. Bij elke besmetting hebben we gekeken naar de risico’s voor de klasgenoten en collega’s. Zeker in de periode dat het de GGD over de schoenen liep en zij het bron- en contactonderzoek aan de scholen overliet, was dat een ingewikkelde, tijdrovende, aangelegenheid.
Met virussen leek het zelfde aan de hand als met voetballen. 17 miljoen bondscoaches en 17 miljoen mensen die weten hoe het coronavirus het beste kan worden ingedamd.
Wij hebben in een vroegtijdig stadium besloten om de landelijke richtlijnen (gebaseerd op adviezen van deskundigen in het OMT) te volgen. Daar was niet altijd iedereen het mee eens. Sommige ouders vonden ons veel te streng, anderen lang niet streng genoeg. We zijn met niemand het gesprek uit de weg gegaan en we zijn onze keuzes blijven uitleggen. Uit een recente peiling bleek dat onze coronastrategie en de manier waarop we hier telkens over hebben gecommuniceerd door het leeuwendeel van onze betrokkenen (ouders, leerlingen en medewerkers) positief is gewaardeerd.
Online kennismaken voor groep 8
Eén van de grootste vraagstukken van het afgelopen jaar was tevens hoe we op een goede manier de voorlichting van het Minkema College konden organiseren, zonder dat we de leerlingen van groep 8 daadwerkelijk konden ontvangen. Iedereen weet hoe belangrijk het is dat kinderen de best passende school kiezen. Maar hoe weet een leerling uit groep 8 vanachter een computerscherm welke school hem/haar het beste past?
Het kwam goed uit dat we al in 2019 een VR-tour van onze gebouwen hadden gemaakt. Daarnaast presenteerden we een Minkema talkshow en ontwikkelden we onze Minkema Mindmap als alternatief voor de open dag. Gevoegd bij Meets tussen ouders en medewerkers en het Chatten met bruggers denken we erin geslaagd te zijn om te laten zien waar we voor staan: een kwalitatief goede, vooruitstrevende, school waarin we aandacht hebben voor iedere leerling.
Onderwijsontwikkelingen stonden niet stil
Daarnaast bevatte de agenda van de bestuurder meer onderwerpen. We hebben vorig jaar een mooi strategisch plan geschreven en daarin onze ambities tot 2025 verwoord en we willen aan de slag met het realiseren daarvan. Hoewel we druk zijn bezig geweest met bovengenoemde operationele zaken, kunnen we stellen dat we belangrijke voortgang hebben geboekt. Onze directeur Onderwijs heeft met zijn teams een schoolplan opgesteld waarin voor elke afdeling beschreven staat wat er de komende jaren te doen staat. Ook onze directeur Bedrijfsvoering heeft een meerjarenplan beschreven dat er voor moet zorgen dat het Minkema College nog vele jaren gezond zal functioneren.
De onderwijsontwikkeling op onze school heeft niet stilgestaan: we hebben voor komend schooljaar voor alle leerjaren en alle schoolsoorten een uniforme lestijd en een bijbehorende lessentabel. Dat geeft duidelijkheid en brengt ook rust voor de komende jaren. Na de hectische jaren die we achter de rug hebben is dat ook noodzakelijk.
Al met al een buitengewoon hectisch jaar en het spreekt voor zich dat we vaker dan ooit overleg hebben gevoerd met de medezeggenschap en de toezichthouders. In tijden van crisis is transparant bestuur noodzakelijk. In het kader van checks and balances is het belangrijk om rekenschap en verantwoording af te leggen en te zorgen voor draagvlak bij de stakeholders. Ik ben van mening dat goed bestuur alleen mogelijk is in een dergelijke constellatie en ik prijs me gelukkig met de betrokkenheid van onze (in de MR verzamelde) leerlingen, ouders, personeelsleden en van onze toezichthouders.
Lichtpuntjes
Op de valreep van het schooljaar hebben op school enkele gebeurtenissen plaatsgevonden die er voor zorgen dat we toch met een goed gevoel het jaar kunnen afsluiten. Zo zijn alle inspanningen die zijn verricht ten behoeve van onze examenkandidaten niet voor niks geweest: het Minkema College is trots op de fantastische slagingspercentages. Dat is in de eerste plaats de verdienste van elke individuele leerling, maar hierbij hadden ze natuurlijk wel de juiste begeleiding en ondersteuning nodig. Dank en hulde aan onze docenten en ondersteuners!
Ook de eerste activiteiten met gasten van buiten de school hebben we al weer kunnen organiseren. Niet toevallig waren dat politieke debatten: burgerschapsonderwijs staat nu eenmaal hoog in ons vaandel. Gemeenteraadsleden waren te gast op de Steinhagenseweg om in debat te gaan met onze vmbo-leerlingen en kamerlid Sylvana Simons ging op de Minkemalaan in debat met alle vierdeklassers (havo en vwo).
Hier kunnen we nog aan toevoegen de activiteitenweken en de afsluitende bijeenkomsten met onze examenleerlingen en (van een geheel andere orde, maar toch illustratief) de EK-voetbalpool waar meer dan 70 collega’s van beide locaties aan deelnemen. Voorbeelden van een langzaam terugkerend normaal schoolleven. Deze lichtpuntjes aan het eind van een best wel lange tunnel zijn hopelijk voorbodes van een prachtig nieuw schooljaar.
Op naar komend schooljaar!
We zijn ontzettend blij dat we een aantal docenten bereid hebben gevonden om de schouders te zetten onder het maken van een goed NPO-programma om de middelen die we krijgen zorgvuldig te benutten. De eerste signalen beloven veel goeds: we gaan tal van initiatieven ondernemen om komend schooljaar onze leerlingen weer helemaal in de goede flow te krijgen.
Heel veel activiteiten zijn de afgelopen jaren niet doorgegaan en dat is ten koste gegaan van een stukje sociale en culturele ontwikkeling. Daar zetten we het komend schooljaar dan ook flink op in.
Daarnaast is er natuurlijk ook veel aandacht voor cognitieve zaken, maar we weten dat veel leerlingen op dat vlak (ondersteund door de goede begeleiding die we ook dit schooljaar hebben georganiseerd) al behoorlijk bij zijn.
Tevens zullen we komend schooljaar investeren in de verbinding met elkaar. Veel collega’s hebben zich het afgelopen jaar eenzaam gevoeld en hebben het contact met de ander gemist. Kennisdeling heeft hierdoor in mindere mate plaatsgevonden. Nu we er vanuit mogen gaan dat er vanaf schooljaar 2021-2022 weer veel meer mogelijk is, kunnen we daar op een goede manier op acteren. Onderwijs geven doen we met elkaar. Het is geen solo-activiteit. Het zou fijn zijn als we aan het eind van komend schooljaar met elkaar tot de conclusie komen dat we dat groepsgevoel weer hebben teruggevonden.
Tot slot
Het schooljaar 2019-2020 was een bizar schooljaar en het afgelopen jaar heeft daar nog eens een schepje bovenop gedaan. We zijn enorm toe aan vakantie en vervolgens aan een schooljaar waarin de structuur en de voorspelbaarheid weer terugkeert. Een schooljaar waarin we elkaar ontmoeten en echt in de ogen kunnen kijken. Omstandigheden die tot twee jaar geleden heel normaal waren. In zo’n schooljaar kan de school functioneren zoals zou moeten. In zo’n school weten medewerkers elkaar te vinden en kunnen onze leerlingen zich ontwikkelen. In die situatie willen wij graag verder werken aan de realisatie van onze ambities.
We gaan de komende jaren laten zien dat het Minkema College (nog) sterker uit deze crisis komt. We weten wat ons te doen staat om ons motto waar te maken: Minkema College; jouw toekomst vraagt erom!
Mark de Haas
Bestuurder Minkema College
